Ineens twee katten kwijt in een week tijd. Ontsnapt uit de nieuwe woning, terwijl we er alles aan deden om ze binnen te houden om te wennen.

Het vermoeden bestond dat ze naar het oude huis zouden gaan, een hele drukke weg over. Een woning waar ze geboren en getogen zijn en altijd buiten waren en een enorme vrijheid hadden in de natuur. Buren hadden ze niet meer gezien. Heel wat kilometers afgelegd om eerst de eerste te zoeken. Het was alleen maar zoeken en roepen.

Toen na negen dagen ontsnapte nummer 2 en waren we er kapot van. We bleven onverminderd doorzoeken. Ineens op de avond toen we zochten naar de tweede zagen we de eerste in een weiland zitten, nog aan de goede kant van de hele drukke weg. Roepen, roepen totdat ze kwam. Iemand ving mij en de kat op in zijn hal, zodat er een reismandje gehaald kon worden. Zo lief. Dolgelukkig naar huis gegaan met de eerste.

Toen besloten we toch nog voor de tweede weer te gaan zoeken en ineens hoorden we in het donker op ons geroep een miauwtje en daar was nummer twee. Huilen zo gelukkig waren we.

Ongelooflijk dat we op een avond twee vermiste katten weer thuis hadden na ruim een week.