Mika, onze negenjarige poes, gesteriliseerd en gechipt, was zomaar ineens verdwenen. Altijd is ze rondom het huis en komt altijd thuis eten en slapen. We vreesden het ergste!

Na flyers van Amivedi uitgedeeld te hebben en Buurtapps geactiveerd en sociale media op de hoogte gebracht te hebben dachten we eigenlijk na drie weken dat ze nooit meer thuis kwam. Maar ze was ook nog niet gevonden, dus er was hoop.

Gisterenavond laat staat ze ineens voor de deur! Wel afgevallen, hongerig en aanhankelijk, maar gelukkig niet angstig of paniekerig. We gaan weer met volle teugen van haar genieten en met haar knuffelen! Zo blij zijn we met elkaar.

We hopen zo dat anderen ook dit geluk mogen ervaren. Deze drie Weken waren echt vreselijk.