Op een zaterdag in juni besloot onze zoon dat poes Mees wel vóór onze tuin op de camping uit zijn reismand kon, zodat hij zelf verder kon lopen.

Helaas schrok Mees daarvan, hij herkende de omgeving niet en schoot onder de bosjes. Vanaf toen heb ik 3 dagen van alles gedaan om hem terug te vinden. Buren ingelicht, briefjes opgehangen, gemeld bij Amivedi. De persoon die daar als contactpersoon stond heb ik een voicemail ingesproken. Zij belde de volgende dag terug en gaf me veel hoop door me moed in te spreken en zoektips te geven.

Diverse malen heb ik onder caravans en heggen gekeken, water- en voerbakjes neergezet. Het leek wel of hij van de aardbodem verdwenen was. Aangezien hij bijna 18 is, vreesde ik dat hij ergens een plek zou zoeken om te sterven. De site die me ook erg hielp was katvermist.com; één van de eerste dingen die je daar leest is: geef niet op! Verder enorm veel zoektips.

Op een zeker moment zei een buurman hem gezien te hebben; 1 x 's avonds laat en 1x 's morgens vroeg. Op zaterdag was ik Mees kwijt, op dinsdag avond laat, 23.00 uur, ben ik gaan zoeken. Alles was stil en rustig. Ik bereidde me voor op een nachtje buiten. En warempel! Rond 23.45 zag ik hem!

Hij ging voor me op de loop, want hij hoort en ziet niet zo goed meer. Toch kon ik hem, rustig, onder een struik vandaan halen. O wat was ik blij!! Laat mijn verhaal jou hoop geven als je kat weg is. Ook al is hij/zij wat ouder en denk je de poes niet meer te vinden; geef niet op! Lees alle tips. Vertel het aan veel mensen. En houd je koppie erbij.