Normaal komt onze Elessar nooit buiten.

Wanneer ik in de voortuin bezig ben dan zit hij op de drempel te wachten tot ik weer terug naar binnen kom. Vrijdagavond ging mijn man even iets afgeven bij de buren. Dat even werd uiteindelijk 3 kwartier waarbij ik niet in de gaten had dat hij de voordeur open had laten staan.

Toen wij ruim 2 uur later naar bed wilden gaan kwam ik er pas achter dat Elessar weg was. Hij haalde mij niet in de op de trap wat hij normaal altijd doet. We zijn tot 2 uur snachts aan t zoeken geweest buiten.

Tot 3 uur snachts bezig geweest met overal aan te melden en de flyers van Amivedi uit te printen. Smorgens vroeg meteen 200 flyers in brievenbussen in de buurt gedaan en geplastificeerde exemplaren op lantaarnpalen geplakt. Smiddags overal rond gefietst. Er kwam een melding van iemand die hem een kilometer verderop langs t water had gezien.

Wij hals over kop daarnaar toe maar helaas. Geen Elessar. Ik vond het vreselijk. Onze langharige pers buiten. In de kou. Met een voorspelde storm in aantocht. Zondagochtend vroeg is mijn man weer rond aan t fietsen gegaan. Maar er zijn zoveel plekken waar hij in of onder kan kruipen.

Het is geen doen om te gaan zoeken als je niet precies weet waar. Zondagmiddag ging mijn telefoon. Een buurman van 4 huizen verderop. Met de vraag of wij Elessar al hadden. Want er lag in zijn blokhut een kat op de tuinkussens die wel heel erg op de flyer leek.

Dus wij halsoverkop die kant op gerend, waarbij mijn man nog bijna zijn nek brak over het fijne trottoir hier. En het was inderdaad onze Elessar. Hij dook weg achter de kussens maar ik kon hem zo pakken en ben, na de beller uitvoerig bedankt te hebben, met Elessar in mijn armen naar huis gelopen.

Wat ben ik blij. Mede dankzij die fijne flyers van Amivedi is mijn vriendje weer veilig thuis