Wij zijn zo blij want Moosje is thuis gekomen na 25 dagen vermist te zijn geweest!

Ik had heel het dorp volgeplakt met posters, elke avond geroepen en gelopen in het natuurgebied achter ons huis, sociale media volgespamd: maar mijn zoektocht bleef tevergeefs. Ergens wist ik wel, ze is niet dood anders had ik het wel gehoord.

Moosje is gechipt en dat was mijn hoop, geen bericht was voor mij het teken dat ik niet op moest geven. En toen kreeg ik na 25 dagen het meest speciale bericht wat ik ooit had gehad, een foto van Moosje uit de buurtapp van een dorp 5 km verderop, bij mensen in de tuin!

Ze was gevonden! Ik ben meteen langs geweest maar het was donker en de kans was klein dat ze er precies zou zitten op dat tijdstip, wel liep ze er al een aantal dagen. Toen ben ik de volgende ochtend vroeg weer gegaan maar helaas weer geen reactie totdat ik voor de laatste keer met de snoepjes rammelde, ik hoorde een klein mauw'tje uit een bosje.

Ik barstte in tranen uit en ze at de snoepjes uit mijn hand en kon haar zonder tegenstribbeling pakken en in het kooitje zetten. Ik ben meteen naar huis gegaan en heb het goede bericht overal verspreid. Natuurlijk heb ik de bewoners van het huis en de mevrouw die het in de buurtapp had geplaatst nog een bedankje gegeven want zonder hun liep ze er misschien nog steeds wel.

Moosje was wel erg vermagerd en uitgedroogd maar ze is goed aan het aansterken en ik weet zeker dat ze snel weer de oude wordt. Mensen, blijf moed houden! Ik gaf de moed ook bijna op na 3,5 week maar je kat kan altijd nog gevonden worden, met of zonder chip blijkt maar weer.