Afgelopen woensdag kregen wij een telefoontje van Amivedi.

Onze lieve Ferry kwam al enkele weken bij mensen in de tuin. Ze konden hem niet benaderen, dan vluchtte hij weg. Hij was er op dat moment niet, maar als hij weer zou komen, dan zou mevrouw ons bellen. Een dag later kregen we s middags een telefoontje, Ferry zat weer in de tuin.

Snel zijn we in de auto gesprongen en ja hoor, er zat een ontzettend zielig en ellendig hoopje kat op het gras die inderdaad onze Ferry bleek te zijn. Ernstig vermagerd, de dood nabij. Maar hij hoorde ons, zijn kopje kwam omhoog en alsof hij het zelf nog niet kon geloven kwam hij mauwend (zonder geluid, hij was zijn stem kwijt) naar ons toegesneld zo snel als hij kon met zijn magere lijfje.

Eenmaal thuis, de dierenarts gebeld. Hij mocht eerst een paar dagen aansterken thuis, hij was namelijk stabiel en levendig. Dinsdag gaan we op controle. Inmiddels heeft hij zijn stem weer terug, slaapt hij veel, eet en drinkt hij goed en we voelen gelukkig dat hij weer aankomt. Zijn botjes steken al ietsje minder uit. Hij is heel tevreden en knuffelt ons plat.

Wat waren dit lange maanden en wat zijn we blij dat hij weer thuis is. Bedankt Amivedi en ook iedereen die heeft meegezocht en de mensen die hem herkend hebben en Amivedi gebeld hebben!