Na een aantal uur heb ik vanmiddag na de fiets, ook nog de auto gepakt om mijn hond Bram te vinden.

Met het raam open al roepend, zie ik in de verte een auto op de weg stil staan. Ik zie eerst niet goed wat ik zie, en ineens zie ik Bram in de buurt van die auto. Het waren mensen die Bram wel kende en het raar vonden dat ik niet in de buurt was.

Ik meteen roepen, hij hoort me, ziet me en komt helemaal van slag direct op me afrennen. Oren in z'n nek, en helemaal vies en zwart. Ik ben ZO BLIJ dat ik hem gevonden heb, zeker met de schemer op komst!!

Thuis gewassen, z'n buikje rond gegeten en heel veel knuffels verder ligt hij nu volledig voor pampus na dit avontuur van vandaag. Hopelijk een eenmalig avontuur wat mij betreft.