Drie weken geleden was Lola 's morgens ineens verdwenen.

Van het balkon in de tuin gevallen of per ongeluk de deur uit geglipt, we wisten het niet. We hebben meteen haar chipgegevens gecheckt, haar aangemeld bij Amivedi, een poster gemaakt en die in de buurt en bij buren opgehangen.

Dagelijks liepen we als het donker en rustig was een rondje door de buurt, roepend en rammelend met een bakje eten, maar geen spoor. We mochten ook een bericht plaatsen op een facebookgroep van onze buurt en daar kregen we veel reacties van betrokken buurtbewoners.

Ons bericht werd meteen veel gedeeld. Meerdere keren werden we gebeld door mensen die dachten Lolan gezien te hebben en dan gingen we er meteen op af maar steeds zonder resultaat.

Tot van de week een buurvrouw ineens aanbelde omdat ze ons zag thuiskomen. Ze vertelde dat ze onze poster had zien hangen en wist dat Lola vermist was.

Ze had Lola al drie weken in huis omdat ze dacht dat we niet thuis waren. Wat een opluchting! We hebben de buurvrouw hartelijk bedankt voor de goede zorgen. Nu is ze weer fijn terug bij ons en haar broer Storm terug.

Dankzij de waardevolle tips van Amivedi hebben we steeds moed gehouden. Heel erg bedankt!