23 december 2017: kater Peanut is wat verkouden en niest.

26 december 2017: ligt Peanut bij mij op schoot, niest en verspreid allemaal druppeltjes bloed. Dus 27 december meteen naar de dierenarts in een dorp verderop. Stress voor de kooi, stress voor de auto en terwijl ik met de kooi in de armen naar de ingang loop, begint er een hond te blaffen. Peanut raakt helemaal in paniek en beweegt zó wild in de kooi dat het deurtje open springt! Kat weg.......

Tot in de nacht gezocht, geroepen maar helemaal niets. Volgende dag terug met vangkooi maar helaas. Maandenlang, op diverse momenten, weer terug naar de " ontsnappingsplek" maar helemaal niets. Flyeren, social media ... niets niets niets.

Pas na 6 maanden gaan mensen reageren. Hij is hier of daar gezien. Steeds reageren op ieder melding natuurlijk maar niets niets niets. Tot afgelopen zondag. Een appje: 100% zeker heb ik uw kat in mijn huis! Altijd weer een schrik reactie maar eerst zien, dan geloven. Dus aub foto's.

En jaaaa, dat leek wel héél erg op Peanut... Zou het dan toch??? Na bijna 2 jaar??? Ongeveer een half jaar geleden aankomen lopen bij een horecagelegenheid op nog geen 500 meter van de "ontsnappingsplek"!

Hij zag er wel doorvoed uit met glanzende vacht en heldere ogen. Dus zeker geen straatkat. Af en toe gaven deze mensen hem wat te eten en liep hij met hun mee naar huis. Er is hem een bandje met kokertje omgedaan met de vraag of de eigenaars even contact op wilde nemen met de eigenaars van de horecagelegenheid. Geen reactie. Wel bandje weg.

Tot 2 weken geleden kwam Peanut af en toe langs maar de laatste tijd steeds vaker tot constant. En dat vertrouwde mevrouw niet en is gaan zoeken op de site van Amivedi. Met als resultaat dat zij mijn melding van vermissing van Peanut tegen kwam. En nu is Peanut weer thuis!!!