Zo blij. Ze is weer terug naar een dag en een nacht vol waanzin.

Ze heeft 2 km afgelegd. En is door iemand met een hart uit Barendrecht opgepikt en meegenomen naar een dierenopvang van de dierenambulance in vlaardingen. In de ochtend kreeg ik bericht via facebook dat ze gevonden was en in vlaardingen zat. Ik meteen spullen gepakt en gegaan. Naar vlaardingen.

Eenmaal daar werden we vriendelijk ontvangen. De vrouw liet me een formulier invullen en we kregen tegen betaling, wat logisch is voor de kosten van het rijden en redden, een bedrag van 30.- onze hond terug. Vervolgens gingen we naar de kennel waar Nekje zat. 

Ik mocht de kennel in. Nekkie werd helemaal gek toen ik zijn riem om moest doen. Ze was zo blij me te zien. Ze piepte van geluk. Ze pieptte nooit maar nu ineens bleef ze piepen en blij zijn. Ze was zo dankbaar dat ik haar had gevonden. Ze was zo bang en alleen.

We waren zo blij herenigd te zijn. Ik voelde de warmte van haar knuffels en zag de blijdschap in haar ogen. Ooh wat waren wij blij dat wij weer herenigd mochten worden. Vanaf dat moment bleef ze nog meer aan mijn zijde.

Fijn dat er stichtingen bestaan op vrijwillige basis. Zo fijn dat die goede mensen bestaan wie zich vrijwillig inzetten voor de dieren wie geen stem hebben of de weg kwijt zijn, verwaarloosd, achtergelaten, mishandeld of misbruikt. Of gewoonweg pech. En ik ben daar zozeer dankbaar voor.

Dus bij deze nogmaals BEDANKT voor de goede zorgen om mijn neknek maar ook op al de andere dieren.