Toen onze Charlie na 12 uur buiten nog steeds niet thuis was heb ik een melding gedaan van zijn vermissing bij Arrivedi.

Kort daarna werd ik gebeld door Gabriëlle Orsini die mij nuttige tips gaf, me moed insprak en me doorverwees naar Susan Huurman bij ons in de buurt. Ook deze belde mij snel terug. Ze bracht twee belangrijke facebookgroepen onder mijn aandacht waarin ik ook het bericht van vermissing plaatste.

Susan zette haar telefoonnummer erbij als contactnummer. In de 48 uur van zijn vermissing onderhield Susan steeds contact met me. En uiteindelijk wist zij ons via via in het holst van de nacht te wekken met het bericht dat er een melding was binnengekomen die hoogstwaarschijnlijk inderdaad onze Charlie betrof.

Gewapend met reismand en voer gingen we gelijk naar de plek van melding, toch best een eindje uit de buurt. De attente en alerte bewoners hadden van Susan instructies gekregen hoe ze Charlie in hun tuin konden houden.

Eenmaal daar bleek Charlie heel hard en in paniek te miauwen, bovenop een schuurtje. Toen ik hem riep, kwam hij gelijk naar beneden, kon ik hem optillen en in zijn reismand doen.

Thuis aangekomen ging gelijk zijn staart omhoog, begroette hij zijn broer door met zijn koppie tegen hem aan te schuren en viel aan op zijn etensbakje. Wat een opluchting!

Amivedi, bedankt!!