Mijn naam is Herman, ik ben een kater van 12 jaar uit Zierikzee en wat ik nu toch heb meegemaakt!

Ik was stiekem naar buiten gegaan, de tuin van mijn baasje in om even lekker een frisse neus te halen, toen er ineens een hele harde knal klonk.
Van schrik rende ik weg en zocht een plek om mij te verstoppen, maar ik was zo bang dat ik nu niet eens meer weet waar ik me verstopte.

Het volgende wat ik wist was dat ik midden op een hele lange brug (De Zeelandbrug) terechtkwam en me helemaal bezeerde.
Er stonden auto’s stil en omdat ik daar een beetje bang voor ben sprong ik gauw op de reling van de brug.

Die was glad en koud dus sprong ik snel weer terug op de weg en kroop onder een auto. Ze stonden gelukkig allemaal stil omdat de brug openstond, dat was mijn redding begreep ik later.
De eigenaar van de auto waar ik onder kroop had het in de gaten en probeerde me er onderuit te krijgen maar ik was zó bang dat ik verder weg kroop onder de auto.

Een hele aardige meneer kwam helpen en daarna ook een buschauffeur die een grote paraplu bij zich had en daarmee onder de auto heen en weer schoof. Ik ben er maar onderuit gekomen, en die aardige meneer pakte mij gelijk op en zette me in zijn auto.

Ik hoorde hem zeggen dat hij naar Goes zou rijden, naar het dierenasiel en als daar niemand meer was zou ik lekker met hem mee naar zijn huis mogen. Er was nog iemand in het asiel, die heeft gelijk gekeken of ik een chip had.
Gelukkig had mijn baasje dat goed geregeld: ik heb een chip.

Een mevrouw van Amivedi heeft gebeld naar mijn baasje; die was zoooo blij. Ze was al helemaal ongerust aan het zoeken en was stomverbaasd toen ze hoorde dat ik brugwachter van De Zeelandbrug had gespeeld.

Ze is me direct op komen halen en daarna gelijk naar mijn dierenarts gereden. Die zag dat ik een flinke smak gemaakt moest hebben op die brug want ik was een stel tanden kwijt, en er staken ook tanden door mijn lip.
Ook had ik een wond naast mijn neus die de dierenarts moest hechten en mijn pootjes en nagels waren helemaal kapot.

Maar wat was iedereen (en ik zelf ook) blij dat ik nog leefde!
Ik weet zelf nog steeds niet hoe ik nou op die lange Zeelandbrug terecht ben gekomen, dat snapt niemand, maar ik ben weer heerlijk warm en veilig thuis bij mijn vrouwtje en het komt allemaal weer goed met mij!

Mijn baasje is heel blij met alle hulp, vooral van die lieve mensen op de brug, en ik ook.

Dank jullie wel.