Onze poes Fleur was vermist sinds april 2016.

Nooit geen teken van leven meer vernomen ondanks diverse pogingen via FB, Amivedi, dierenarts , posters etc, ze leek van de aardbodem verdwenen.
Na 2 jaar gaf ik de hoop op haar ooit nog levend te zien. Alle kattenspullen weggegeven aan een kattenopvang. Geen andere kat meer genomen, bang om deze ook weer te verliezen.

Tot afgelopen zondag.....de bel, staat een Mevr. voor de deur die vraagt: zijn jullie een witte kat kwijt genaamd Fleur, wist niet wat ik hoorde, was totaal in shock. Blijk ze hemelsbreed ong 2 km van ons vandaan te zitten.
Die Mevr heeft diverse voeder plaatsen voor zwerfkatten, en had onlangs zo’n apparaat aangeschaft om de chip uit te lezen en zodoende kwam ze via allerlei omwegen bij ons omdat het door ons op gegeven telefoonnummer niet meer klopte.

Het is aan haar doortastendheid te danken dat zij voor onze deur stond, hartstikke lief. Wij zijn meteen met haar meegegaan om Fleur op te halen maar ik dacht nog wel, eerst zien en dan geloven, maar toen ik haar zag wist ik het meteen.

Eerste nacht was ze bang en zat klaaglijk te miauwen. De dag erop ging het al stukken beter, het was precies of ze ons en het huis herkende. Ze gaf onze honden ook kopjes, dat deed ze daarvoor ook altijd.

Ben nog wel met haar naar de dierenarts gegaan, ter controle, hart en longen waren goed, linker voorpoot lijkt aangedaan, steunt ze niet op maar dat is voor latere zorg. Wel vlooien en waarschijnlijk wormen, ze heeft een enorme dikke buik.
Eerst haar rust gunnen en weer normale voeding , ontwormen en pipetjes tegen de vlooien. Nu minstens 2 maanden binnen houden.
Nieuwe telefoonnummer ook meteen doorgegeven Stichting Centraal Huisdieren Identificatie Punt.

Zo zie je maar, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Wij zijn super blij en kunnen die Mevr niet genoeg bedanken. Ze wilde niets aannemen want ons geluk was haar kado. Ben zo blij dat er zulke mensen nog bestaan.

Eind goed, al goed, groetjes Neeltje Bogaert en een kopje van Fleur ❤️